Rust en ratten!

Koh Lanta is een archipel van 15 eilanden ten zuiden van Krabi, sinds 1990 beschermd als een nationaal park. Het belangrijkste eiland Lanta Yai (waar ik zit) is rustig en heel mooi.
Het is een landstrook van 26 km lang en gemiddeld 3 km breed. De steile ruggengraat bestaat voor een deel uit primair bos. Alle stranden hebben een beetje geleden onder de tsunami, maar alleen de noordoostelijke punt , Kaw Kwang, werd verwoest. Een golf van 3 tot 5 m veegde heel wat gebouwen aan de rand van het water weg (waaronder Where Else), vernielde tuinen en drong binnen in de minst beschermde bungalows. Het zorgde vooral voor materiele schade.
De bevolking van Koh Lanta is voor 90% moslim. Ban Saladan is een kleine haven, waar (nog) geen hoge flatgebouwen staan, maar nog behoorlijk veel houten huizen op palen boven de golven.
De lokale muziek is Rong Nang, een mengeling van theater, dans en muziek en is het product van de wederzijdse beinvloeding tussen de kunst van de zeezigeuners, die 500 jaar geleden als eerste op dit eiland aankwamen, en die van de moslims.
Ban Sang Ga U, is het dorp van de Chao'Le (zeezigeuners) Een fascinerend volk, dat nog niet al zijn geheimen schijnt te hebben prijs gegeven. Na de tsunami gaf de regering de inwoners het bevel om de plek te verlaten. Achetr deze gedwongen verhuizing onder het voorwendsel het volk te willen beschermen, gaan vaak manoevres van feiteklijke onteigening schuil, onder invloed van projectontwikkelaars. Misschien is het hier niet het geval, maar alleszins denkt, zoals in alle zigeunerdorpen, die onder deze maatregel vallen, geen mens eraan een voet te verzetten!

Zo! Genoeg boekenwijsheid!
Nou, wat ik zie:
Voor me: een blauwgroene zee, kort strand, Agaves, metershoge bamboemasten met felgekleurde banieren, mijn tafel met een kanten (!?) kleedje, tafel 6
Links: uithangbord van " Where Else", schuin voor 3 zitjes, opgetrokken uit scharrelhout, versierd met artistieke bamboeconstructies, oude scheepstouwen en schelpensnoeren
Rechts van mij: kokospalmen achter een barbeque, nog eens 5 zitjes, deels onder een afdak van rieten daken, versierd met kokosnoten, schelpenkettingen en andere door de zee aangespoelde versieringen
Achter me: een soort van muziekhoek, waarin gigaboxen verstopt zijn onder creatief gevlochten palmbladeren
Ik luister daaruit de Thai versie van Blowing in the wind! Even later gevolgd door de sprekende Thai variant van die jankert van een Kenny Rogers
O ja, boven me: een bladerdak van een boom (welke? Lijkt me een vraag voor het dreamteam Ka, Pee en Els) met ficusachtige bladeren, groepsgewijs aan het topje van de takken, met daaronder witte geurige bloempjes, waar een klein hard appeltje uit groeit
En dit alles vandaag onder een bewolkte hemel.
Naast hippe muziek hoor ik:
de zee, motorgeronk van een zeezigeuner (gewoon een longtailboot met een visser, maar zeezigeuner belooft vast een verhaaltje!), vogels, waarvan een het geluid maakt van een vreselijk irritante beltoon!
Later zie ik het miniskuul vliegding (7 cm, licht grijs-bruin en wit van onder met een lange donkere snavel, dreamteam!)
De geur van een houtskoolvuurtje komt behoorlijk biunnen en verdrijft even de geur van de zeewind.
En wat ik voel?
De warmte van de zon, die nu toch doorbreekt, de frisse waterteug in mijn doorgerookte strot :(, zand tussen mijn tenen, jeuk van de zweetdruppeltje op mijn bovenlip en de onrust van rust.
Dus....
In de benen om een boek te scoren!

Als ik mijn tas pak uit mijn hutje, vind ik een leeg zakje van mijn snoepjes en een kapotte rits.
Ratten! Getverdegetver!!!
Nou ja, inderdaad ik ben een rasoptimist Magdie, liever lachrimpels dan zorgsporen, dus ga ik even klagen met een glimlach bij de receptie.
Nog geen 5 minuten later is het rattenbestrijdingsteam ter plekke:
Mijn bed wordt verschoven en daaronder bevinden zich de lege snoeppapiertjes (toch een slimme rat, alle snoepjes 1 voor 1 eruit, door 1 rat of.....7 ratten in een soort van line-up!?)
Ik krijg schone lakens en een zakje met rattengif in de vorm van grote pepermuntballen (Waar kennen we die ook weer van!? ;)
Voor t slapen gaan, moet ik ze verspreiden over de vloer. Ja, ik slaap hier vannacht ("Ik had hier geen minuut langer gebleven!" hoor ik mijn lieflijke vriendinnen en (schoon)zus(sen) roepen, maar ze gaan echt niet aan mijn tenen knabbelen, tenzij ik dood ben, maar dan voel ik niks meer :)
En, ik heb net zo'n zin om hier even lekker te relaxen.
sNachts hoor ik ze en ruik de chemische lucht van de ballen. sMorgens zijn alle 16 ballen op.....

Quizvragen:
Zijn de ratten uitgeroeid en kan ik gewoon blijven?
Is de rattenfamilie alleen uitgedund en komen de woedende familieleden mij vannacht halen?
Hu Langh is een Chinees en tot en met de groeten,

XXXX
Dee